Sharps reanimacja

[Piston61]

Panowie moja kariera z shaprsem nadal trwa Karabin został zmyśnie ogarnięty i nadal mi służy Kto go ogarniał nie napiszę bo kolega sobie tego nie życzył U mnie on służy do strzelania a nie do ozdoby Średnio w ciągu miesiąca wystrzele z niego około trzysta razy , więc eksploatacja jest dość intensywna Faza strzelania na 25 i 50 metrów już dawno za mną . 100 metrów mam już przyzwoicie ogarnięte i jeżeli zdrowie pozwoli to w przyszły roku rozpocznę zabawę na 400metrów I A B to inaczej Jezu Ale Badziew a ja ten mit obalę

[Czarnowidz]

Podobno ktoś próbował papierowych patronów samouszczelniających - na spodzie patrona filc 5mm z dziurką zapałową z tego co pamiętam. Może to jest rozwiązanie braku szczelności tej broni ?

Zgadłeś Kolego!
Wygrywasz , przy okazji.

I A B to inaczej Jezu Ale Badziew a ja ten mit obalę

Na to co fabryka I.A.B. zrobiła w tym karabinie nigdy nie narzekałem. Co innego na "twjunerów" którzy później gmerali w tym karabinie. To oni byli przyczyną wszystkich problemów jakie miałem z moim karabinem.

[amigo]

I jak z tą samouszczelniającą amunicją - działa ,nie trzeba tuningu ?

[Wycior]

W karabinach kapiszonowych systemu Westley Richards dno patronu też jest uszczelniane filcem. Tak to zostało skonstruowane i funkcjonuje znakomicie.

[Irek M]

A co wam przeszkadza, że nie jest w 100 czy nawet 80% jeśli można tak określić? Kal. 45 mam dużo mniej szczelny niż w 54. Strzelając z papierowego patronu początkowo widać dym z dolnej części zamka, z mosiężnych dużo mniej. Ale mnie to nie przeszkadza. Trzeba polubić to co się ma

[Czarnowidz]

I jak z tą samouszczelniającą amunicją - działa ,nie trzeba tuningu ?

Ja do mojego dorobiłem nową, płaską płytkę zamka z otworem w który ciasno wchodził kominek wewnętrzny. Dorobiłem ją z myślą o patronach w metalowych gilzach. Jednakże właśnie taka płytka wspópracowała z tymi patronami z filcem najlepiej. Później wkleiłem ją w zamek za pomocą kleju do gwintów by nie gromadził się pod nią nagar porochowy. Wówczas płytka owa stała się całkowicie nieruchoma a wraz z nieruchomą tuleją całe zadanie uszczelnienia spadło na owy filcowy krożek. Od tej pory przy karabinie nie robiłem nic prócz czyszczenia z którym było nieporównywalnie mniej roboty.

A co wam przeszkadza, że nie jest w 100 czy nawet 80% jeśli można tak określić? Kal. 45 mam dużo mniej szczelny niż w 54. Strzelając z papierowego patronu początkowo widać dym z dolnej części zamka, z mosiężnych dużo mniej. Ale mnie to nie przeszkadza. Trzeba polubić to co się ma

Wiesz Irku to trochę jak z cieknącym kranem. Można polubić dźwięk kapiącej wody a można kupić nową uszczelkę i mnieć niekapiący kran.
Zalety takiego rozwiązania: nie zużywające się części karabinu (płytka i tuleja) mniej brudu przy czyszczeniu, mniej przedmuchów i brudu na przedramieniu i twarzy.

[Irek M]

Masz rację ale mam też Saquaro, w którym po 30 wystrzałach muszę gruntownie czyścić kanał zapałowy bo uniemożliwia oddanie kolejnych wystrzałów.
A płytki sam sobie robię i z nierdzewki i z brązu.
Pisałem, że w kalibrze .45 mam mniej szczelny. Ale to nie za sprawą współdziałających część tylko wina drobnej skazy na czole lufy/komory. Przyłożono płytka do czoła tylko w miejscu tej skazy nie jest szczelna. Gdyby wykręcić lufę to bez problemu można by napawać w tym miejscu, a potem na tokarce wyrównać. Niestety sam nie wykręcę i nie napawam dlatego polubiłem co mam
To jest "dokuczliwe" tylko przy papierowych patronach choć i na to mam rozwiązanie: wytoczyłem krótką gilzę cienkościenną do której wkładam patron papierowy. Ta krótka gilza spełnia funkcję korka czy uszczelnienia cofających się gazów

[Czarnowidz]

i na to mam rozwiązanie: wytoczyłem krótką gilzę cienkościenną do której wkładam patron papierowy. Ta krótka gilza spełnia funkcję korka czy uszczelnienia cofających się gazów

Czyli zastosowałeś bardzo podobne rozwiązanie. Też myślałem by wytoczyć taką cienkościenną kruciutką minigilzę z mosiądzu, aluminium lub nawet poliamidu no ale po bardzo obiecujących efektach pracy z impregnowanymi krążkami filcowymi które łatwo było wykonać i przykleić do każdego patrona z osobna nie wyszedłem z próbami poza fazę pomysłu. Super że ktoś jeszcze wpadł na ten pomysł, dopracował go i sprawdza się u niego.

[Wycior]

Aluminium bałbym się użyć, bo nie jest wystarczająco sprężyste i pod ciśnieniem mogło by się na stałe "wpasować" w koniec komory. Myślę jednak że poliamid albo nylon byłyby niezłe.

[Irek M]

Wycior ale to są króciutkie gilzy - u mnie z 1,5cm tak mniej więcej. Poliamid strasznie żle obrabia się, też próbowałem. Natomiast z aluminium mam gilzy grubościenne do pocisku choinka i sprawdzają się tak jak mosiężne.

[Wycior]

Z grubościenną gilzą wierzę ale z cienkościenną mam niewielkie wątpliwości. Jest taka metoda wybuchowego formowania aluminium, w której cienka blacha dopasowuje się idealnie do wewnętrznego kształtu formy. To tylko moje teoretyczne obawy, w praktyce oczywiście może być całkiem inaczej. Do toczenia poliamidu są potrzebne inne noże. Te do stali się nie nadają i bardziej topią materiał niż skrawają, a wiór lubi się nawijać na toczony przedmiot. Najlepiej wyszlifować sobie nóż samemu ze stalki HSS, coś na kształt dłuta, tak aby od razu podnosił wiór i odsuwał od obszaru obróbki. W każdym razie u mnie to jakoś funkcjonowało, zwłaszcza przy umiarkowanej prędkości skrawania.

[Irek M]

Wszystko się zgadza, do odpowiedniego materiału obrabianego odpowiednie noże. Do tak jednostkowej próby nie chciało mi się kupować odpowiednich.

[Czarnowidz]

Wycior ale to są króciutkie gilzy - u mnie z 1,5cm tak mniej więcej.

Ja myślałem o jeszcze krutszych tak 7-8mm no góra 10mm. Grubość ścianki dla mosiądzu 1,3 - 1,6mm

Poliamid strasznie żle obrabia się, też próbowałem.

Do toczenia poliamidu są potrzebne inne noże. Te do stali się nie nadają i bardziej topią materiał niż skrawają, a wiór lubi się nawijać na toczony przedmiot. Najlepiej wyszlifować sobie nóż samemu ze stalki HSS, coś na kształt dłuta, tak aby od razu podnosił wiór i odsuwał od obszaru obróbki. W każdym razie u mnie to jakoś funkcjonowało, zwłaszcza przy umiarkowanej prędkości skrawania.

Fakt obrabiać poliamid trzeba umieć i "czuć" ten materiał. Ja nie umiem. Raz mi wychodzi a raz nie. Toczenie powierzchni zewnętrznych wychodzi mi dość dobrze, wewnętrznych w miarę, wiercenie tak sobie a przecinanie bardzo kiepsko.
Noże - tak jak pisał Wycior - zobione ze stalki HSS lub starego hartowanego na wskroś pilnika. I tak jak pisał Wycior dodatni kąt pochylenia krawędzi skrawającej (wierzchołek noża wyżej niż początek krawędzi skrawającej przy trzonku noża). Ten dodatni kąt powoduje odsunięcie powstającego wiora od powierzchni obrobionej. I na tym moja wiedza o obróbce poliamidu się kończy.

Myślałem też o takim krążku z twardej gumy z stożkowym otworem (kąt wierzchołkowy tego stożka 90°) długim na 10-12mm. Mały otworek 2mm od strony kominka wewnętrznego a duży jak wyjdzie z tych 90°. No ale obróbka gumy to dopiero jest wyzwanie.

Niestety w czasach gdy miałem Sharpsa nie miałem tokarki. Teraz gdy mam tokarkę nie mam Sharpsa.
Więc sam już tych pomysłów nie wypróbuję...

[Irek M]

Ale w tych moich krótkich gilzach ścianki mają po 0,3-0,5mm. 1,3-1,6 to już normalna grubościenna. W aluminium też źle się toczy - w porównaniu z mosiądzem - ale po wypolerowaniu są OK Na próbę wytoczyłem sobie 4 sztuki do pocisków choinka i regularnie używałem ich.

[Jaro22]

Witam
Posiadam sharpsa 45 iab .
Chciałbym prosić o pomoc w w dorobieniu płytko do patronów papierowych , stara już ma swoje lata i uszkodzenia .
Możecie panowie polecic mi kogoś ?
Najlepiej koło Wawy ale każdy dobry namiar mnie zadowoli .
Dziękuje i pozdrawiam